“HAYIR” DEMEK, HAYIR DEMEKTİR
“Hayır” söyelminin görmezden gelindiğine maruz kalan birçok kişi vardır. Hatta neredeyse herkesin bu durumu yaşadığını söylemek mümkündür.
Sınavlarına hazılrnamış, düzenli not tutan birinin tuttuğu notları paylaşmak istemediğini söylediği halde arkadaşlarının “Ben senin yerinde olsaydım notları paylaşırdım, hadi ama bizimle de paylaşsan ne olur ki” gibi söylemleri; mesai saatleri dışında gelen işleri kabul etmyeceğini söylediği halde müdür veya patronunun “Zaten kısa sürecek bir iş, bizi anlaşıyla karşılayamaz mısın?” soruları ile ısrar edişi; market alışverişlerinde kasa yanı ürünlerini almak istemediğini dile getiren müşteriye “İndirimdeler, bu fiyata bulamazsınız. Ama çok kaliteli bir ürün.” gibi ürün güzellemesi yapan konuşmalarla ısrar edilmesi; içmeyi veya yemeyi istemediğinizi söylediğiniz ikramın ısrarla sunulması; romantik ilişkide yakınlık kurmak istemediği halde “Neden? Beni sevmiyor musun?” şeklinde konuşmalarla manipüle edilmesi; öpmek veya öpülmek istemediğini söylediği halde “Had kızım/oğlum amcan/teyzen seni öpmek istiyor” sözleriyle çocuğun yaşamına müdahale edilmesi; dışarı çıkmak istemediğini belirttiği halde arkadaşları tarafından darlanan kişilerin belki bir kısmında kendinizi görmüşsünüzdür. Toplumda “Hayır” cevabı net olduğu halde yetersiz görülmektedir. Pazarlığa çıkarılacak bir durum haline getirilir. Oysa bu söylem kişinin saygı duyulması gerektiği duruşudur.
Hayır, diyebilmek kişinin kendisi için yaptığı bir yatırımdır. Öz farkındalık, denetim sahibi bireylerin rahatlıkla ifad edebildiği benlikleridir. “Ben varım. Bu benim kararım ve benim hayatımda benim kararlarım geçerlidir.” cümlesinn tek kelimeye bürünmüş halidir.
Bahsettiğimiz cevap alındığında bu cevabın sorgulanmaması, istenilen cevabın alınacağı şekilde ikna edilmemesi, kişinin baskıya maruz bırakılmaması gereklidir. Açık ve net bir sınır belirleyen bu söylem, karşılıklı saygı ve sağlıklı bir iletişimin devamlılığı için kabul görmesi gereken bir güçlü ifadedir.
“HAYIR” diyebilmek ve bu söylemini yaşayabilmek kişinin kendine olan sadakatidir. Kişi, en çok kendine sadık olunca özgürleşir.
