Dicle ilçesi Çelebi Mahallesi’nde ikamet eden Nevin Akgündüz (54), 16 yıl önce çalışmaya karar verdi. 8 kızının da geleceğini düşünen anne Akgündüz, ilçenin küçük olması ve kadınların da çalışacakları yer olmaması nedeniyle kolları sıvadı. En iyi yaptığı iş olan ekmek pişirmeye karar veren Akgündüz, hem biraz borçlanarak hem de eşinin desteğiyle samanlık olarak kullandıkları yeri yıkarak fırına çevirdi. Şuanda 2 kızıyla fırını işleten Akgündüz’e işler yoğun olduğu zaman komşuları da yardıma koşuyor.
“BAŞKA YERDE ÇALIŞAMADIĞIMIZ İÇİN FIRINI AÇTIM”
İlçede kız çocukları başka yerde çalışamadığı için bu fırını açtığını ifade eden Akgündüz, “Kızlarımla beraber çalışıyoruz. Sabahları kalkıp fırını yakıyoruz. Kadınlar evde yoğurdukları hamurları getiriyor. Biz de burada onları açıp pişiriyoruz. Kendi isteğimle çalıştığım için eşim de destekliyor. Ekmek dışında lahmacun, börek, çörek gibi şeyler de yapıyoruz. Odun pahalı olmasa gelirimiz iyi ama bu sene odun çok pahalı. Yine de Allah’a çok şükür. Leğen başı 5 TL alıyoruz. Ayrıca kendimiz de pişirip satıyoruz. 1 TL’ye satıyoruz. Her kadının kendi başına bir şey başarmasını isterim. Kendi emeğinle çalışıp kazanmak iyi. Biraz borç aldık, biraz da çabaladık. Burayı yaptık. Eskiden samanlık olarak kullanıyorduk. Onu yıkıp fırın açtık” dedi.
“ÇALIŞMAK AYIP DEĞİL”
Hem komşusu hem de akrabası olan Güllü İzgen (65) ise işler yoğun olduğu zaman yardıma geldiğini dile getirerek, “Onlar bir yere gittiği zaman ben pişiririm. Çalışmak ayıp değil. Benim evli çocuklarım da karı koca çalışıyor. Bir leğenden 50 ekmek de çıkıyor 40 ekmek de çıkıyor. Leğenin büyüklüğüne göre değişiyor” diye konuştu.
Kaynak: Diyarbakır Söz
