Geçirdiği beyin kanaması nedeniyle 70 gün yoğun bakımda kalan ve yaklaşık 1,5 yıl çeşitli hastanelerde tedavi gören Almina'nın bu süreçteki en büyük destekçisi 52 yaşındaki engelli annesi Nezahat Kelleci oldu.
9 yaşında babasını kaybeden ve kaza sonrasındaki tedavi sürecinde doktorların "Yaşasa bile tavana bakar kalır" dediği Almina, annesinin sevgisi ve bakımıyla hayata yeniden bağlandı.
"RESMEN 'GİTTİM GELDİM' DİYEBİLİRİZ"
Almina Aydemir, AA muhabirine, kaza geçirdikten sonra zorlu bir süreç yaşadığını söyledi.
Çok acılar çektiğini belirten Aydemir, "Resmen 'gittim geldim' diyebiliriz. Kazanın ardından beyin kanaması geçirmişim. Tedavi sürecimde annemin o kadar faydası oldu ki gülümsemesi bana güç verdi. İyileşme umudum hep vardı, hiç kaybetmemeye çalıştım ki hiç kaybetmedim de. Onun çok faydası oldu. Doktorlar hiçbir şekilde iyileşemeyecekmişim gibi konuşuyorlardı. Ben de o yüzden korkuyordum. Annemin sayesinde ayağa kalktığımı düşünüyorum. Benim kurtarıcım." dedi.
Kalça çıkıklığı nedeniyle kısmi yürüme engeli bulunan Nezahat Kelleci de bir anne olarak evladının kazada gidip yeniden doğmuş bebek gibi geri gelmesinin anlatılamayacak bir duygu olduğunu vurguladı.
Almina'nın çok hayati tehlike atlattığını anlatan Kelleci, "Ölüp ölüp dirildik. İlk andan itibaren doktorların hiçbir şekilde umut vermemesi, 'eğer yaşasa bile tavana bakar kalır, mucize bile olamaz' demesi... Ben de Rabbimiz varken umut kesilir mi diyordum. Hep umutluydum." diye konuştu.
"Almina'nın adım adım iyileşmesi beni kendime getirdi." diyen Kelleci, "Evet engelliyim, ayakta duramadım, bacağımı sürükleyerek gittim ama Almina'nın iyileşmesi, onun her geçen gün daha iyi olduğunu görmek bana umut verdi, can verdi. Almina iyileşince ben yatacağım fiziğe Almina beni bekleyecek ama şükrediyoruz. Rabbimiz dualarımızı kabul etti. İyiyiz, mutluyuz, güzeliz." ifadelerini kullandı.
Kaynak: Diyarbakır Söz
