Maden ilçesine 7 kilometre uzaklıkta bulunan ve yaz aylarında nüfusu 50 kişiyi bulan Dutpınarı köyünün yolu ve taşan derelerin üzerinden geçen köprüsü olmayınca köylüler, özellikle dereleri aşmak için ilginç yöntemler kullanıyor. Telefonu ve içme su şebekesi de olmayan köyde, köylüler dereleri aşmak için ya birbirlerinin sırtına çıkıyor, yada at ve katır gibi hayvanlarla dereleri geçmek zorunda kalıyor. Köyde yaşayan Cengiz Özfındık, 1996 yılında kayınpederinin kalp krizi geçirdiğini ve ilçeye ulaştıramadıkları için hayatını kaybettiğini belirterek, "Köyümüzün girişinde bulunan iki dere nedeniyle sıkıntı yaşıyoruz. Sudan geçmek imkansız. Köyde herhangi bir sıkıntı ya da problem olduğu zaman ani müdahale yapma şansımız yok. Köyümüzün yol ve köprü sıkıntısı var. Bu iki sıkıntının çok acilen giderilmesi gerekiyor. Bu konuda yetkililerimizin biraz duyarlı olmalarını istiyoruz ve yardım bekliyoruz"dedi.
Dutpınarı Köyü sakinklerinden Necmettin Tanrıverdi ise, 1985 yılından beri yaptıkları müracaatlarının sonuçlanmadığını belirterek, "Dere suyu yükseldiği zaman buradan geçemiyoruz. Sular coştuğu zaman buradan geçilmesi mümkün değil. Benim dayım kaza geçirdi, 24 saat bekledim ve bu sudan geçemediğimden cenazeye gidemedim. Tam 24 saat sonra gidebildim cenazeye. Buraya mutlaka bir köprü kurulması gerekiyor. Sulama suyumuz yok, yolumuz yok, köprümüz yok. Hasta olduğumuz zaman doktora gidemiyoruz"diye konuştu.
Dutpınarı köyünün telefon hattının da bir yıldan beri kesik olduğunu ifade eden köy korucusu Halit Tanrıverdi de, taş ocağında yapılan çalışmalar nedeniyle telefon kablolarının koparıldığını ve bir yıldan beri yapılmadığını ifade ederek, "Acil olarak köprüye ihtiyacımız var.Kış aylarında bu çay coşuyor ve geçit vermiyor. Devletten yardım istiyoruz. Şu anda köyde suyumuz akmıyor ve dere sularını içiyoruz. İçme suyumuz var fakat tamamen heyelan olmuş ve borular heyelanın önüne kapılmış"dedi.
Köy Muhtarı Selami Gökmen ise, ulaşımı olmayan Dutpınarı köyüne 5 mezranın bağlı olduğunu ve köyün sorunları nedeniyle göç verdiğini ifade ederek, "Yolların olmayışından vatandaşlar şikayetçi ve yaklaşık 1 kilometre yürümek zorunda kalınıyor. 2009 yılında muhtar seçildikten sonra, her yıl köyün genel ihtiyaç listesinde köprü sorununu bildirdim. 2010 yılında gelip ölçüm yaptılar ve maliyetin yüksek olduğunu söylediler. Şu anda içme suyu yok. Borular patlamış durumda"diye konuştu.
Kaynak: Diyarbakır Söz