Merkez Yenişehir İlçesi Cumhuriyet Mahallesi, 402'inci Sokak'taki bir evde yaşayan Mehmet Zeki Aslan, 2015 yılı Nisan ayında bir inşaatın beton işlerinde çalışırken yüksek gerilime kapılması sonucu kaldırıldığı Dicle Üniversitesi Hastanesi'nde 19 gün tedavi altında kaldı. Burada yapılan tedavide işlevini yitiren 2 ayağı kesilen Aslan, daha sonra kaldırıldığı ve 3 ay kaldığı Çukurova Üniversitesi Hastanasi'nde ise 2 kolu kesildi. Çocukları Melike (16), Serkan (15), Furkan (13), Yusuf (9) ve Elif (4) ile birlikte yaşam mücadelesi veren Saliha ve Mehmet Zeki Aslan çifti, kol protezi için yardım bekliyor.
YÜKSEK GERİLİME KAPILDI
Malulen emekli edilen Mehmet Zeki Aslan, her şeye rağmen hayata devam ettiğini ancak çocukların tüm isteklerini yerine getirmediğini söyledi. Başından geçen olayları gözyaşları arasında anlatan ve bu yüzden zaman zaman konuşmasına ara vermek zorunda kalan Aslan, "2015 Nisan ayında çalışırken, beton işi yaparken yüksek gerilime kapıldım. Beni Dicle Üniversitesi Hastanesi'ne kaldırdılar. Orda 19 gün kaldım. Burada her iki bacağımı kestiler. Daha sonra beni Çukurova Üniversitesi'ne sekvettiler. Orda da 2 kolumu kaybettim. Sonra eve geldim. Normal çocuklarım bana bakıyordu. 5 çocuğum var. En büyüğü lise 3'üncü sınıfa gidiyor. Büyük oğlum liseye giderken okulu bıraktı. Bazı istekleri vardı alamadım. O yüzden okula gitmedi. Şu anda 3 çocuğum okula gidiyor. Akdeniz Üniversitesi'ne kol nakli için başvuru yaptım. Ayaklarımla idare edebilirim protezlerim var. Her hangi bir insan bağış yaparsa sevinirim. En azından kendi kendime su içebilirim. Maddi durumum da iyi değil. Devletimiz, hayırsever insanlarımızdan yardım bekliyorum. Allah herkesin gönlüne göre versin. Yardım edenden de etmeyenden de Allah razı olsun. Kol bağışı benim için çok daha önemli" dedi.
AİLENİN YAŞADIĞI DRAM
Mehmet Zeki Aslan'ın eşi Saliha Aslan ise eşinin bu durumuna her gün tanık olduğunu belirterek, "Eşimin bu durumuna rağmen idare ediyoruz. Ama, vücudunun bir bölümü kaşındığı zaman kaşıyamıyor. Çocukları çağırıyor kendisini kaşısınlar diye. Su içemiyor, ev içerisinde çocuklar gibi emekleyerek yürümek zorunda kalıyor. Oğlum telefon istedi, eşofman istiyor, alamadığımız için de okula gitmiyor. Babasınan bu durumundan sonra onun da psikolojisi bozuldu. Bu arada dışarda kötü arkadaşlıklar da edindi ve akşamları eve gelmiyor. Eşimin kolları olsaydı bu sıkıntıları yaşamayacaktık. Devletimizden ve durumu iyi olan hayırseverlerden yardım bekliyoruz" diye konuştu.
Kaynak: Diyarbakır Söz