Eşlerini ya da babalarını şiddet olaylarında kaybeden Iraklı kadınlar, kimseye muhtaç olmamak için zor şartlar altında kerpiç fabrikasında çalışıyor.
Başkent Bağdat'ın doğusundaki Nehravan bölgesinde onlarca kadın, buradaki kerpiç yapımı fabrikasında, az bir ücretle uzun saatler çalışıyor.
Hayatın tüm yükünü omuzlarında hisseden kadınlar, kerpiç işçiliğinin zorluğundan yakınsa da çoğu eşini veya babasını terör ve iç savaş gibi çeşitli şiddet olaylarında kaybettiği için bu işte çalışmaya mecbur.
Nehravan'daki çöl bir alanda kurulu fabrikada çalışan kadınlar, yazın 50 derecenin üstüne çıkan hava sıcaklığıyla da mücadele ediyor. Kadın işçiler, güneşin etkilerinden korunmak için yalnızca gözlerini açıkta bırakacak şekilde giyiniyor.
Irak toplumunda kadınların ağır şartlarda çalışması hoş görülmese de ülkedeki terör yıkımı ve devletin topluma karşı ihmalinin neden olduğu ekonomik sıkıntılar, bu kadınları kerpiç işçiliği gibi zor alanlarda çalışmaya itiyor.
- "Dilenmekten iyidir"
Kerpiç işçiliğinde çalışan Iraklı kadınlar yaşadıkları zorlukları anlattı.
Genç yaşta evlenen ve eşini şiddet olayında kaybeden 3 çocuk annesi Meryem Ummu Fatıma, "Çocuklarımın geçimini sağlamak için gece gündüz çalışıyorum. İşimiz çok yorucu. Haftada 80 bin Irak dinarı (yaklaşık 60 dolar) alıyoruz. Bu ücret emeğimizi karşılamıyor. Kimse beni zorlamasa da ekmek parası için bu işi yapmaya mecburum. Burada çalışmak dilenmekten daha iyidir." dedi.
"Hayatımız tam bir çile." ifadesini kullanan Ummu Fatıma, kadın bünyesinin kaldırmadığı kerpiç yapımı işçiliğinin 50 dereceyi geçen sıcaklıklarda daha da zor hale geldiğini dile getirdi.
75 yaşındaki babasıyla annesi ve küçük kardeşlerinin de bu işte çalıştığını kaydeden Ummu Fatıma, hükümetten yoksul ailelere tahsis edilen maaşı bile alamadıklarından şikayet ederek, "Petrol zengini ülkede vatandaşların yarısından fazlası işsiz ve aç." ifadelerini kullandı.
- "Bünyem kaldırmıyor"
Görüntü vermek istemeyen 4 çocuk annesi Besad Adil de sıkıntılarını şu şekilde dile getirdi:
"Eşimi, babamı ve iki genç erkek kardeşimi patlamalarda kaybettim. 4 çocuğum var ve hiçbirini okula gönderemiyorum. Annem ve bir kız kardeşime de ben bakıyorum. İşsizlik maaşı için birçok kuruma başvurdum ama sonuç alamadım. Buradaki işimiz çok meşakkatli. Özellikle bu sıcak havada bünyem kaldırmıyor. Sırtımda fazla kerpiç taşımak için belime kalın kemer giymek zorunda kalıyorum."
Fabrikadaki işçilerden sorumlu 66 yaşındaki Mehdi Hüseyin de kerpiç yapımı işçiliğinin kadınlar için zorlu bir iş olduğunu vurgulayarak, "Burada her sabah saat 6'dan akşam 18.00'e kadar çalışıyorlar. Hava sıcaklığı da onları yoruyor ama burası onlar için aynı zamanda ekmek teknesi. Bazı kadınlar, geçim sıkıntısı yüzünden çocukları ve kardeşlerini de yanlarında getirip çalıştırıyor." diye konuştu.
Kaynak: Diyarbakır Söz
