Bağlar ilçesi Fatih Mahallesi’nde yaşayan Yılmaz çiftinin oğulları Süleyman’ın, yaklaşık 2 yıl önce havale geçirdikten sonra tedavi gördüğü hastanede, yüzde 90 işitme kaybına uğradığı belirlendi. Geçen yıl ameliyat edilen ve bir parçası deri altına yerleştirilen işitme cihazıyla yeniden kısmi olarak duymaya başlayan Süleyman, işitme engellilerin gittiği rehabilitasyon merkezinde eğitim görmeye başladı. Normal hayatına devam eden Süleyman, 2 ay önce ablası Dila (11) ile evlerinin balkonunda oynarken, işitme cihazı da kulağından düşerek kırıldı. Tekrar duymamaya başlayan oğlu Süleyman’ın işlevini yitiren cihazını teknik servise gönderen, kendisi de yürüme engeli nedeniyle tekerlekli sandalyede olan annesi Ceylan Yılmaz, firmadan gelen 9 bin 616 TL fiyat teklifi karşısında çaresiz kaldı. 2 aydır oğlunun sessizliğe mahkum olduğunu ve rehabilitasyon merkezine gönderemediğini söyleyen anne Yılmaz, eşi çalışmadığı için parayı ödeyecek güçleri olmadığını belirterek, hayırseverlerden oğluna ses olmalarını istedi.
‘OĞLUM, BU CİHAZ SAYESİNDE DUYUYOR’
Oğlunun işitme cihazı sayesinde duyabildiğini belirten Ceylan Yılmaz, şunları söyledi:
“Havale geçirdikten 1 ay sonra fark ettik. Seslenince dönüp bakmıyordu. Hastaneye götürdük. Yüzde 90 duymadığını söylediler. Geçen yıl Elazığ’da ameliyat yapıldı. Ameliyatta cihazın bir parçası deri altına yerleştirildi. Oğlum bu cihaz sayesinde duyuyor, konuşuyor. Bu olmadan 2 aydır oğlum duymuyor. Cihaz 2 ay önce düştü kırıldı. Yenisini alacak durumumuz yok. Tamiri oluyor. Parçaları pahalı olduğu için kendi imkanlarımla alamadım. 10 bin TL’ye yakın bir tamir masrafı var. Parçaların çoğu değişecek. Oğlumun kulağındayken balkondan aşağı düştü ve kırıldı. Hocaları, duymadığı için derslerin bir yararı olmayacağını söylüyor. O yüzden gönderemiyorum. Hayırseverler oğluma ses olsunlar. Ben hiçbir şey istemiyorum. Yeter ki oğlum duysun. ‘Anne’ desin. İşitme cihazının masraflarının karşılanmasını istiyorum. Ben para istemiyorum. Sadece oğlumun cihazı alınsın. Başka bir şey istemiyorum. Ben kendim de yürüme engelliyim. Bu halde 2 çocuğum var, bakmaya çalışıyorum. Oğluma bakmakta çok zorlanıyorum.”
Kaynak: Diyarbakır Söz