Çocuklarının dağa kaçırılmasından HDP'yi sorumlu tutan Diyarbakır annelerinin, 3 Eylül 2019'da başlattığı oturma eylemi 358. gününe girdi.
Dağa 6 yıl önce kaçırılan oğlu Rojhat için Hakkari'nin Şemdinli ilçesinden gelerek oturma eyleminde yer alan anne Necibe Çifçi, bir evladının dağa kaçırıldığını, onu arayan diğer oğlunun ise 3 yıl önce PKK'lı teröristlerce öldürüldüğünü söyledi.
"358 gündür HDP il binasının önünde bu mücadeleye devam ediyoruz. Buradan gitmeyeceğiz." diyen Çifçi, Kürt olduğunu ve terör örgütü PKK'nın ve HDP'nin kendisini mağdur ettiğini aktardı.
Çifçi, şöyle konuştu:
"Evladımı istiyorum. Onlardan para pul istemiyoruz, canımızı istiyoruz. Bizim canımız bize versinler, alıp evimize gidelim. Bir daha kapılarına gelmeyiz. Yeter artık. Torunlarım, 'Babamı zalimler öldürdü, amcamı zalimlerin elinden kurtarın.' diyor. Ben de Allah'ın izniyle devletimizin gücüyle kurtaracağız diyorum."
CANIMIZI VERSİNLER KAPILARINA GELMEYİZ
Van'dan 5 yıl önce dağa kaçırılan 15 yaşındaki oğlu Baran için eyleme katılan anne Solmaz Öğrünç de çocuğuna kavuşuncaya kadar eylemine devam edeceğini belirtti.
Evladından 5 yıldır ayrı kaldığını anlatan Öğrünç, "Ciğerimi söktüler. O benim canımdı, canım. Benim kuzum benden 5 yıldır ayrı kaldı. Yeter artık benim evladımı versinler. Sadece çocuğumu istiyorum." dedi.
Öğrünç, "Keşke beni öldürseydiler sonra evladımı benden alsaydılar. Beş yıldır ne çektiğimi bir Allah bilir bir ben biliyorum. Baran'ınım yeri dolmuyor. Ben her gün ölüyorum. Son nefesime kadar oğlumu isteyeceğim. Oğlumu alacağım. Oğlum, eğer benim sesimi duyuyorsan gel, adalete teslim ol." diye konuştu.
KIZ KARDEŞİ İÇİN OTURMA EYLEMİNDE
Hatay'ın Antakya ilçesinde Diyarbakır'a gelen ve HDP il binası önündeki evlat nöbeti tutan ailelerden Mahir Özkan, 2013 yılında Muş Alparslan Üniversitesi Türkçe öğretmenliği bölümü 2'nci sınıf öğrencisiyken PKK'lılar tarafından kandırılarak dağa kaçırılan kız kardeşi Esra Özkan için oturma eylemine devam ettiğini söyledi.
"Tek isteğimiz, bu acının biran önce bitmesi"
Ağabey Özkan, 7 yıldan beri kardeşinden haber alamadıklarını kaydederek "7 yıldan beri sürdürdüğümüz çalışmalar, yaptığımız görüşmeler, gittiğimiz yerler, çaldığımız kapılar hep yüzümüze kapandı. Bizim buraya geliş amacımız çadırın bu eyleme başlama süre zarfı içerisinde 15 ailenin çocuklarına kavuştuğunu gördük. Bize ümit oldu. İsterdim ki annemle veya babamla buraya geleyim. Fakat malumunuz pandemi süreci, anne ve babanın hastalıkları gelmeye engel oldu. Bizim tek isteğimiz, bu acının biran önce bitmesi. Çocukların dağlardan inip ailelerine teslim olması" dedi
7 yıldan beri kardeşine hasret kaldıklarını, 14 bayram geçtiğini kaydeden ağabey Mahir Özkan, sözlerine şöyle devam etti:
"Benim 3 tane çocuğum oldu. Ağabeylerin, kız kardeşlerin evlendi, hiçbirinde yoktun. Bir yanımız sürekli eksik kaldı. Bizim bu eksik yanımızı tamamlamanı istiyoruz. Biran önce güvenlik güçlerine teslim olup ailene gelmeni bekliyoruz. Durumunun kolay olmadığını da biliyoruz. Senin nasıl bir cenderenin, nasıl bir zorluğun içinde olduğunu tahmin edebiliyoruz. Biz sizleri istiyoruz. Ve bu mücadele sonuna kadar devam edecek. Sizleri o dağlardan indirip, ailelerinizin, analarınızın, babalarınızın kucağına alana kadar bu mücadeleye devam edeceğiz."
Kaynak: Diyarbakır Söz