15 Mart 2011'de başlayan ve 10 yılı aşkın zamandır devam eden Suriye'deki iç savaş, en çok çocukları vurdu. Savaşın gölgesinde dünyaya gelen çocuklar, terör örgütleri ile rejim güçlerinin bombardımana tuttuğu Hama, Humus ve Halep'ten kaçan aileleriyle birlikte İdlip kırsalındaki kampaları sığındı. Burada yaklaşık 3 yıl çadırda yaşayan çocuklardan 1200'ü, aileleriyle birlikte Sarmada kentinde yapılan 2 odalı briket evlere göç etti. Binden fazla briket evin yapıldığı Sarmada sokakları, şimdi yeniden çocuk sesleriyle çınlıyor. Tahrir el-Şam örgütünün kontrolündeki bölgede çocuklar, silahların gölgesinde okula gidip, oyun oynuyor.
SALINCAĞA BİNEBİLMEK İÇİN YARIŞIYORLAR
Bölgede, Türk Kızılayı 2 oyun parkı kurdu. Böylelikle de çocukların çoğunluğu ilk kez oyun parkıyla tanıştı. Bugüne kadar briket evlerin inşaatlarında oynayan çocuklar, parklardaki salıncaklarda sallanabilmek, kaydıraktan kayabilmek için birbirleriyle yarışıyor.
GRİ KENTTE YAŞAM ZORLUĞU
Bombalı saldırılarda evleri ile aile üyelerinin bir kısmını kaybeden, kendileri de yaralanan çocuklardan bazıları ise, savaşın izlerini yüzlerinde taşıyor. Halep ekmeği, zeytinyağı, domates ve salatalık ile hazırlanan sandviçlerle karınlarını doyuran çocukların en sevdiği yiyecekler ise yaşıtları gibi çikolata, bisküvi ve cips. Yardım kuruluşları tarafından gönderilen çikolataları kapışan çocuklar, okullarına kamyonet kasalarında gidiyor. Bazı çocuklar ise, dakikalarca yürüyerek okuluna ulaşmak zorunda kalıyor.
KORONAVİRÜS YOK
Tüm olumsuzluklara rağmen gülmeyi başaran çocuklar, bölgeye giriş çıkış olmaması nedeniyle dünyayı kasıp kavuran korornavirüs salgınından uzak kalıyorlar.
RAKAMLARLA SURİYE'DE ÇOCUK
Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF), Suriye'de 10 yılda 12 bin çocuğun öldüğünü ya da yaralandığını açıkladı. Açıklamaya göre, ülkede yaklaşık 6 milyon çocuğun ise insani yardıma ihtiyacı var. Suriye içinde 2,5 milyon çocuk, komşu ülkelere kaçmak zorunda kalan yaklaşık 750 bin çocuk okula gidemiyor.
Yaklaşık 500 bin çocuk, kronik olarak yetersiz beslenirken, ebeveynlerin çocuklarını çalıştırmak veya erken evlendirmekten başka seçeneği bulunmuyor.
Kaynak: Diyarbakır Söz